eğer gözlerimizin neden böyle olduğunu açıklayan evrim teorisini kabul etmeyecek seviyede dininize bağlıysanız, geçmiş olsun, sizinle tartışacak bir şey yok.

evrim olabilir tamam ama evrendeki bütün bu madde nereden geldi, dahası evren nereden geldi, sonu var mı, büyük patlama nasıl oldu vb sorular kafanızı kurcalıyorsa, buna ilişkin ateist tavır genelde şöyledir: bilmiyoruz. ancak bilmememiz bir tanrı varsayımını gerektirmez. modern tanımına göre tanrı, yaratılmayan ve yaratandır. halbuki ockham'ın usturası prensibi gereği "yaratılmayan ve yaratan" olma özelliği doğrudan evrenin kendisine bahşedilmelidir. çünkü yaratılış gizemini açıklamak için özne sayısını arttırmanın herhangi bir gerekçesi yoktur. evren yaratılmayan ve yaratandır. ilk ve son yaratıcıdır.

evrenin yaratılışa yön verecek şekilde bilinç ve iradesinin olmadığı itirazı gelebilir. ama evrenin buna sahip olmadığından emin olabilir miyiz? şöyle düşünelim: dünya'yı o yarattı ve ilk insanı da. esasında bugüne kadar dünyaya gelen peygamberlerin hepsini evren yarattı. hatta muhammed'in nöronlarında kimyasal tepkimeler oluşturan ve o şekilde konuşmasını sağlayan maddeler de evrenin parçasıydı. kim bilebilir ki her şeyimizi oluşturan elektronların, protonların, kuarkların ve diğer parçacıkların, ulvi amaçlarına ulaşmak için yavaş ama sabırlı bir çalışkanlıkla didinip durmadıklarını?

tamam son kısmı şakaydı :)